Dat was in het begin wel anders.
Net als in andere landen, werden zendmasten gecamoufleerd als bomen.
Een voorbeeld hiervan is nog te vinden langs de A2 in de buurt van Weert.
Op huizen, zelfs monumenten - zijn antennemasten tot 3 meter hoog overal zichtbaar. Een van de argumenten in het verleden, om de analoge radio- en TV-antennes van de daken te halen, was horizonvervuiling. Wat er tegenwoordig op de daken staat, zorgt voor veel meer horizonvervuiling. Een reliek uit de periode van neoliberalisme en deregulering; de markt moet het maar bepalen, de overheid trekt zicht terug. De meeste mensen zien het niet meer, lelijkheid went…
Enige tijd geleden speelde een zaak in Drenthe, waarbij een Welstandscommissie tot twee keer toe had geadviseerd een mast niet op een bepaalde plaats te zetten. Dit in verband met de aantasting van een oud Nederlands cultuurlandschap. De desbetreffende gemeente heeft het advies terzijde geschoven. Het begrip ''Welstand' waar in Nederland toch een hele regelgeving en jurisprudentie rond opgebouwd is, blijkt regelmatig het onderspit te delven.
Een schokkend voorbeeld is het ‘’behangen' van een kerktoren.
Zeer sporadisch is er toch sprake van camouflage, in dit geval een antenne vermomd onder een ronde koker:
De laatste tijd klinken er steeds meer geluiden, dat de Rijksoverheid het roer weer in handen moet nemen, met regelgeving op het gebied van welstand en landschapsinrichting die geldt voor het hele land. Een voorbeeld hiervan is het tegengaan van ‘verdozing van het landschap’. In deze is de Rijksoverheid nu aan zet, gemeenten kunnen het voortouw nemen.